Jezuici poświęcali w swoich kościołach dwie kaplice przylegające do prezbiterium najważniejszym świętym Towarzystwa Jezusowego, zgodnie z rzymskim wzorcem ich macierzystego kościoła.
Po stronie południowej od ołtarza wielkiego umieszczono kaplicę św. Franciszka Ksawerego (1506-1552). Wystrój snycersko rzeźbiarski kaplicy jest dziełem Johanna Riedla SJ i jego pracowni. Dzieło ukończono w 1703 roku. Dwa obrazy w kaplicy przedstawiają „Wizję Matki Bożej wśród aniołów z krzyżami” oraz „Śmierć św. Franciszka Ksawerego w osamotnieniu”. Przypuszczalnie autorem obrazów jest J. Claessens z Antwerpii (tl716), wykształcony w Italii, czynny na Śląsku od ok. 1692 r„ nadworny malarz biskupa wrocławskiego F.L. von Neuburg.
Franciszek Ksawery jest jednym z filarów Towarzystwa Jezusowego. W 1540 r. wyruszył na misje na Dalekim Wschodzie na polecenie Ignacego Loyoli. Pragnął głosić Słowo Boże do narodów, które Boga nie znają. Dotarł do kolonii portugalskiej w Indiach, do Goa. W swej trudnej pracy przystosowywał się do warunków kulturowych miejsc objętych misjami.
Był apostołem Indii i Japonii, największym misjonarzem wszech czasów, nuncjuszem papieskim na Dalekim Wschodzie.
Fascynował na Dalekim Wschodzie wiedzą o zjawiskach przyrody, prawach natury, meteorologii, był kimś, od kogo można się wiele nauczyć. Spędził na misjach ponad 10 lat życia (Indie, Japonia, Cejlon, Sumatra, Moluki). W Japonii rozpoczął działalność misyjną w 1549 roku. Franciszek Ksawery pragnął prowadzić misje w Chinach, lecz tego nie dożył. Urodził się w Hiszpanii, zmarł w Chinach w wieku 46 lat, został pochowany w Indiach.