Już w niedzielę 5 lipca w katedrze pojawią się relikwie bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, założycielki zgromadzenia sióstr klawerianek.

Sens relikwii pięknie opisuje zdanie: Szukamy szczątków świętych, żeby ich właściciele nauczyli nas prawdziwych wartości i sensu życia. Relikwie są znakiem świętości, która powinna zawsze prowadzić do Boga. Tradycja biblijna podaje, że już Izraelici czcili groby swoich patriarchów. Za czasów Jezusa kobieta cierpiąca na krwotok chciała tylko dotknąć frędzli Pana, bo wierzyła, że wtedy zostanie uzdrowiona. „Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy” – mówi Jezus.

bł. Maria Teresa Ledóchowska (1863-1922)

Kim jest jest bł. Maria Teresa Ledóchowska?

Przedstawmy pokrótce jest osobę. Należy ona do najwybitniejszych postaci w Kościele w dziedzinie pracy misyjnej. Ożywiła ducha misyjnego, odkryła nowe drogi współpracy misyjnej, zainteresowała swoją ideą rzesze ludzi. Nawiązała też żywy kontakt z misjami katolickimi w Afryce. W swej działalności była prekursorką soborowej odnowy życia apostolskiego głoszącej, że „Kościół pielgrzymujący jest misyjny ze swej natury”.

Maria Teresa hrabianka i dama dworu księżnej Toskanii

Kobieta nieprzeciętna, wszechstronnie utalentowana, przed którą świat stał otworem, ale ona wiedziała, że pragnie jeszcze więcej. Maria Teresa to najstarsze z dziewięciorga dzieci Polaka i Szwajcarki – Antoniego i Józefiny Salis-Zizers. Hrabia Ledóchowski przekazał swoim potomkom miłość do Boga i ojczyzny. Pobożne wychowanie, wspólna rodzinna modlitwa, wzór samych rodziców w posłuszeństwie i wypełnianiu woli Bożej nie mógł nie wpływać na osobowość dzieci. – Maria Teresa, jak każda młoda dziewczyna z jej klasy społecznej, lubiła elegancję, zabawy, teatr i podróże. Miała sporo talentów: pisała sztuki teatralne, malowała, grała na instrumentach, nie dziwi zatem jej kariera dworska. Niemniej była pod silnym wrażeniem decyzji swej siostry Julii, która wstąpiła do klasztoru urszulanek w Krakowie, i brata Włodzimierza, który wybrał kapłaństwo w Towarzystwie Jezusowym. Kiedy w 1886 r. na dworze w Salzburgu spotkała dwie siostry franciszkanki misjonarki Maryi, ich opowieść o misjach tak mocno poruszyła jej serce, że odtąd nie mogła znaleźć sobie miejsca.

Zaczęła więc szukać swojej drogi

Wątłe zdrowie nie pozwalało myśleć o wyjeździe na misje. Ale przeczytane w broszurze, otrzymanej zresztą od protestantki, zdanie kard. Lavigerie, że „chrześcijańskie kobiety Europy skoro mają talent pisarski powinny użyć go na służbę sprawie zniesienia niewolnictwa, bo żadna inna nie jest bardziej święta niż ta właśnie”, wskazało kierunek poszukiwań. W listopadzie 1889 r. ukazał się pierwszy numer miesięcznika „Echo z Afryki”. Dwa lata później pracy przy redagowaniu i wydawaniu pisma było tak wiele, że młoda hrabianka musiała opuścić dwór. Podjęła decyzję: odtąd jej życie będzie całkowicie podporządkowane sprawom misji. Potrzebowała także pomocy wielu innych ludzi. Założyła więc Sodalicję św. Piotra Klawera dla Misji Afrykańskich (stowarzyszenie świeckich), która po 8 latach stała się początkiem nowego zgromadzenia zakonnego.

Kaplica sióstr klawerianek w Świdnicy.

Działania na rzecz misji.

Kiedy Maria Teresa zaczynała swoją pracę na rzecz misji, w Kościele panowało przekonanie, że misje są sprawą hierarchii: papieża i misjonarzy. Dzisiaj jest trochę lepiej, ale wciąż jest w tym temacie wiele do zrobienia. Maria Teresa organizowała również w Polsce i Austrii kongresy poświęcone walce z niewolnictwem i wydawała książki religijne w różnych językach afrykańskich; w tym celu powołała Dzieło Prasy Afrykańskiej. Grupy skupione wokół Sodalicji były niekiedy bardzo liczne, np. w Wilnie 1300 dzieci należało do 40 grup Ligi Dzieci dla Afryki. Liczne zasługi na polu misji i walki z niewolnictwem zjednały jej miano „Matki Afryki”.

Wyniszczona pracą na rzecz misji Maria Teresa Ledóchowska zmarła w Domu Generalnym w Rzymie 6 lipca 1922. Paweł VI beatyfikował ją 19 października 1975, w Niedzielę Misyjną a 20 stycznia 1976 – na prośbę biskupów polskich – ogłosił ją patronką Dzieła Współpracy Misyjnej w Polsce.

Relikwiarz bł. Marii Teresy Ledóchowskiej.

Klawerianki w Świdnicy

W Świdnicy na terenie parafii katedralnej, przy ul. Ogrodowej znajduje się dom Zgromadzenia Sióstr Misjonarek św. Piotra Klawera (klawerianki SSPC). Zgromadzenie to powstało z inicjatywy błogosławionej Marii Teresy Ledóchowskiej. Zakon został zatwierdzony 7 marca 1910 roku przez papieża Piusa X. Siostry niosą pomoc duchową i materialną misjom katolickim, przede wszystkim w Afryce. Jednak z biegiem czasu cel ten został poszerzony o misje na całym świecie.

Relikwie bł. Marii Teresy

Uroczyste wniesienie relikwii błogosławionej do katedry będzie miało miejsce w niedzielę 5 lipca br. podczas Mszy św. „kanonickiej“ o godz. 10. W pozłacanym relikwiarzu znajduje się  „Ex indumentis“ – fragment odzieży błogosławionej.