„Raczej niech kolegium będzie bez własnego kościoła, aniżeli kolegium bez własnej biblioteki” (P. Kanizjusz).
Zanim jezuici zbudowali kolegium z pomieszczeniem na bibliotekę książki były przechowywane w kościele parafialnym.
Biblioteka usytuowana jest po stronie północnej kościoła pw. św. Stanisława i św. Wacława. Wnętrze gotyckie przykryte jest sklepieniem krzyżowym. Portal z piaskowca z gotyckimi drzwiami z 2. poł. XV w., pokrytymi blachą zdobioną sztanco-wanymi wizerunkami Archanioła Gabriela, NMP, śląskiego orła i czeskiego lwa.
Jezuici dbali o wyposażenie biblioteki i jej wystrój. Książki przechowywano w szafach bibliotecznych opisanych działami.
W Świdnicy rektor wyznaczał opiekuna biblioteki spośród zakonników. Książki do biblioteki głównie były kupowane, także przekazywane w darze lub zapisywane w testamencie. Najistotniejszym źródłem informacji o bibliotece jest sam księgozbiór. Miejsce, czas wydania książek i sposób oprawy mówią o źródłach pozyskiwania księgozbioru oraz o zamożności kupującego.
Jezuici zakładali biblioteki dostępne dla wszystkich. Biblioteka jezuitów w Świdnicy służyła zakonnikom w ich działalności misyjnej i duszpastersko-edukacyjnej. Promowano znaczenie pilnej nauki i umiłowanie wiedzy jako drogi do ziemskich zaszczytów i doskonalenia. Jezuici zgromadzili książki z różnycn dziedzin według działów: teologia spekulatywna, teologia praktyczna, filozofia, prawo kościelne i cywilne, historia i literatura Polityczna, astronomia, geografia, medycyna i nauki matematyczno-przyrodnicze, retoryka, literatura piękna, językoznawstwo i epistolografia, wydane w najważniejszych ośrodkach drukarstwa europejskiego tamtych czasów. Mieli otwarty dostęp w publikacji europejskich.
Publikacje jezuickie o kontynentach, tzw. Nowym Świecie, należały do najlepszych, najcenniejszych i najbogatszych zawierających informacje o krajach Dalekiego Wschodu w Europie. ” zakresie sinologii jezuici byli monopolistami przez 200 lat. ” bibliotece świdnickiej zachowały się trzy listy Św. Franciszka Ksawerego, misjonarza wszech czasów, czynnego głównie w Indiach i Japonii.